اچیاں کندھاں والا گھر سی رولیندے ساں کھل کے
ایسی وا وگائی او رَب٘ا رہ گئی جندڑی رُل کے

چار چوفیرے درد ہنیرے ہنجو لائے ڈیرے
دکھیارے ویچارے آگئے کدھر رستہ بھل کے

یاد آئیاں کجھ ہور وی تیرے شہر دیاں برساتاں
ہور وی چمکے داغ دلاں دے نال اشکاں دے دھل کے

اپنی گل نہ چھڈیں جالب شاعر کجھ وی آکھن
اپنی رنگت کھو دیندے نیں رنگ رنگاں وچ گھل کے

حبیب جالب