نچدے عورت دی چادر نوں کر کے لیراں لیراں ہو
کھو کے عزتاں دے کے ذلتاں کہن پئے تقدیراں ہو
ظلم تماش دیکھ رہیا ایں بیٹھ اتوں اسمانے ہو
ہوش غریب دے رہے نہ باقی جد گنڈھ مکھ توں لاہیا ہو
انج لگدا اے ربا ایہنوں کلیاں بیٹھ بنایا ہو
ویکھیں عشق غریب د ربا بن نہ جائے طعنے ہو
اوہو ہنجو اوہو ہاواں اوہو زخم پرانے ہو
انی ستم دی رات،نہ لنگھی گزرے کئی زمانے ہو
ظلم دے اگے سارے چپ نیں پنڈت شیخ سیانے ہو

حبیب جالب