پنجاب اپنے پنچ دریاؤں تے ہریالی ، توں مشہور اے سروں دے پیلے پھل تے سردیاں دی میٹھی دھپ ۔
لیکن او پنجاب جتھے جدی شان اچے شملے والی پگ تے نہ نیوی پان والے گھبرو سن، ہن تے جیویں شائد اس مٹی نہیں رہ گئی یا ونڈ پاون والیاں کجھ ایہ جئی کھیڈ رچائی کہ پنجاب پنجاب اچ رہ کے لا وارث ہو گیا۔
نہ او محبت دہی نہ او درداں دے پائی وال، ہر پاسے انگریزی تے اردو نوں رواج دے کے پنجابی کولوں جیویں شرماندے نیں ۔۔
اج پنجاب دیاں ریتاں رواجاں سبھ کتابی گلاں ہو گئیاں نیں، لیکن میں شائد بابیاں دے کسی پرانے ویلے اچ اڑ کہ رہ گیاں، مہرا دھیاں میرے لفظ میرے جذبات سبھ پنجابی اچ ہی لفظاں دی بکل مار کے سامنے آ کلھوندے نیں۔
میرے تخیل دا اک حصہ میری ماں بولی دے ناں۔
