اَکھیاں توں دور وسَیندیا-احمد راہی
گُوہڑی گُوہڑی چھاں
وے تُوں ٹُرگیوں کیہڑے تھاں
مینوں طعنے دین سہیلیاں
لے لے تیرا ناں
رُک رُک پئے پھہار
وے تیرے جُھوٹے قول قرار
ہاسیاں دے ونجار
تینوں ہنجواں دی کیہ سار
بجلی دی لِشکار
وے میرے دُکھ نیں باہجھ شمار
میں بناں سہاریوں ڈول دی
اک واری بانہہ ہُلار
سیّاں سجناں دے نال بیہن
وے باہواں دے وِچ جُھوٹے لَین
کدی آکے فریبیا
میرے ہنجو بِھنّے نَین
راہوں وچ رلدے روڑ
وے ایتھے کیہڑی گل دی تھوڑ
میرے جیہاں ہور بتھیریاں
تینوں ہُن میری کِیہہ لوڑ
بَدّلاں وچ لُکیا نُور
وے سانوں چھڈ گیوں بِناں قصُور
اَکھیاں توں دور وسَیندیا
دل توں وِی ہوجا دُور
