گِدھا- امرتا پریتم
مرمر کے میں ہاڑی بیجی بھر بھر بوہل لگائے
کنکاں کھیت دیاں لے گئے پُتّر پرائے
کنکاں کھیت دِیاں
ہَڈ میرے وِچ نیلے لوواں دے وِچ کالے
اِک جوبُرکی پھڑکے تکّی ہتّھاں دے وِچکالے
اِلّاں وانگ جھپٹّا مارن اُچّیاں محلاں والے
گلّاں پیار دِیاں کریں نہ سجناں ہالے
گلّاں پیار دِیاں
ایہہ دھرتی میں گوڈی کیتی ایہہ دھرتی میں واہی
بُرکی کنکاں دی اساں نہ دندی لائی
بُرکی کنکاں دی
ہار ہٹ کے کھیت جو بیجے بیج بیج کے ہاری
مَیلی تے کسمیلی ہوگئی سُوہی میری پُھلکاری
پاکے دھوواں دھو کے پاواں کُڑتا ایہہ نسواری
عمرا بیت گئی ایہہ ساری سی ساری
