جدوں کدے پنجابی دی گل کرناں
پھاں پھاں کردا پھوں پھوں آوندا
توں پنجابی پنجابی کیہ لائی ہوئی اے
چاں چاں کردا چوں چوں آوندا
اوہ بولدا بولدا ٹری جاندا اے
خورے میری بلاں نوں سیوں آوندا
ایہ گل اے ماں تے پتراں دی
کوئی تیسرا ایہدے اچ کیوں آوندا

ایتھے بولی پنجابی ای بولی جائے گی
اردو وچ کتاباں دے ٹھن دے رہے گی
ایہدا پت ہاں ایہدے توں دودھ منگناں
میری بھکھ ایہدی چھاتی تن دی رہے گی
ایہدے لکھ حریف پئے ہون پیدا
دن بدن ایہدی شکل بن رہے گی
اودوں تیک پنجابی تے نہیں مردی
جدوں تیک پنجابی کوئی جن دے رہے گی

میں پنجابی پنجاب دے رہن والا
سد خیر پنجابی دی منگد ہاں
موتی کسے سہاگن دی ہتھ دا ہاں
ٹکڑا کسے پنجابن دی ونگ دا ہاں

مینوں کئیاں نے اکھیا کئی واری
توں لین پنجابی دا ناں چھڈدے
گود جدی اچ پل کے جوان ہویوں
اوہ ماں چھڈ دے اوہ گراں چھڈ دے
جے پنجابی پنجابی ای کوکنا ایں
جتھے کھلا کھلوت ایں تھاں چھڈ دے
مینوں اینچ لگدا لوکی آکھدے نیں
او پتر توں اپنی ماں چھڈ دے

اردو دا میں دوکھی نہیں
تے دشمن نہیں انگریزی دا
پچھدے اے میرے دل دی بولی
ہاں جی ہاں پنجابی اے

بھلہ ملیا ایسے وچوں
ایسے وچوں وارث وی
دھاراں ملیاں ایسے وچوں
میری ماں پنجابی اے
ہاں جی ہاں پنجابی اے

ایہدے بول کناں وچ پیندے
دل میرے وچ رہندے
تپدیاں ہویاں ریتاں اتے
اک ٹھنڈی چھاں پنجابی اے
ہاں جی ہاں پنجابی اے

ایہدے ددھاں دے وچ مکھنی
مکھناں وچ گھیو وی چکھنی
ڈب کھڑبی دوھل جئی
اک ساڈی گاں پنجابی اے
ہاں جی ہاں پنجابی اے