مہاتما جی دے فلسفے دے چرچے
انج نیں وچ جہانیں ہوگئے

توپاں اتے ڈھورچی شانتی دے
کدی منتری کدھے پردھان ہو گئے

کھوہ کنج کے ملکی ریاستاں نوں
اپے ایشیا دے نگہبان ہو گئے

ایسے زعم اندر میرےے دیس ائے
ایتھے اوندیاں ہی پریشان ہو گئے

آ گئی جاگ ایدھر کتے ستیاں نوں
اٹھے اٹھ کے تے سوا دھان ہو گئے

بڈھے بڈھے نشے جوانیاں دے
ایتھے بچے وی شیر جوان ہو گئے

بن گئے مجاہد تے کچھ غازی
آئیاں ہمتاں ماڑے بھلوان ہو گئے

ویری وچ میدان دے ٹھہریا نہ
للکر مار کے رستم زمان ہو گئے

سندھی نال پنجابی تے بلوچ سارے
بنگالیاں نال پٹھان ہو گئے

پنجے رلے تے اک گھسن بنیا
آتے گھسن نو فیر گھمسان ہو گئے

میرے دیس دی پاک سرحد اتے
دیکھو ویریاں دے قبرستان ہو گئے

قبرستان تے ہندے نیں مومناں دے
بولو رام دے ایتھے شمشان ہو گئے

ایدوں ودھ کے معجزہ کی ہور ہونا
دامن جہے دلوں مسلمان ہو گئے