موت دے اگے تے کسے دی جاہ کوئی نہیں
موت اگے تے کسے دی جاہ کوئی نہیں
جتھے جی چاہے اوتھے نپ لیندی اے
ایہنوں تیر تلوار دی لوڑ کوئی نئیں
شاخاں نال اے سراں نوں کپ لیندی اے
مقت مالا اچ گنتی نہ ورے ہوندے
ہر عمر دا مکو ایہہ ٹھپ دیندی
ویہندی نئیں اے بیوہ یتیم بچے
جنھوں نی چاہے اوہنوں نپ لیندی
استاد دامن
