تیرا دل اک اے جان دو
کدے لاویں کوہ طور تے ڈیرے
کدی وسیں شاہ رگ توں نیڑے
تیرے گھل گھلیویں مینوں
پاندے نیں پئے ایہ کنسو
تیرا دل اک اے جاں دو

اپ کہیں توں مینوں منو
ایہ پتھر نیں پتھر بھنو
سپے توں بت خانے جا کے
بتاں دے وچ کرناں ایں لو
تیرا دل اک ے جان دو

دو بندے توں اپ بناویں
فر دوواں نوں اپ سناویں
توں مومن تے ایہ ہے کافر
ایدوں دوس کیہ ہور دھرو؟
تیرا دل اک اے جاں دو

اک پنڈت تے اک قاضی
دو رنگی تے ہوویں راضی
صاف صاف فیر کہند اکیوں نہیں
ایہدے وچ کیہ ہویا لکو
تیرا دل اک تے جان دو

ایہ بندے جد دونویں تیرے
فر ایہ کیہ نیں ہیرے پھیرے
اک نوں اکھیں ٹل وجا لے
دوجے نقں اکھیں چپ کھلو
تیرا دل اک تے جان دو

خوب بنائی کھیڈ اے تیری
ایہدے وچ وی ہیر اپھیری
ایسے سوچ سوچیں اندر
میتھوں ڈھکدا نہ کوئی ڈھو
تیرا دل اک اے جان دو

جس دنیا دے اندر رہنا ایں
اسدے کولوں لک لک بہنا ایں
میں نہیں کھیڑا چھڈنا تیرا
بھاویں ہس تے بھاویں رو
تیرا دل اک تے جان دو

ایہ پچھیا اے اگے ہوراں
بے زوراں تے کیہ شہ زوراں
ساڈے کولقں داغ نہیں جاناں
اس دھونے نوں اپے دھو
تیرا دل اک اے جان دو

جو کہنا تینوں کہنا
بن پچھیاں تے میں نہیں رہنا
میں کہند ہاں من دی جہھوں
جو ہووے سو ہند ہو
تیرا دل اک اے جان دو

مکے پجھ تے گنگا جا کے
گیڑے کڈھ تے ٹھپے لا کے
تھکا تے سسکایا ہویا
ایتھے ای دامن گیا کھلو
تیرا دل اک اے جان دو