ہن سمجھ آئ کیوں اپنے اتھرو دنیا کولوں لوکاۓ نیں
چیخ جے ماری اکھاں نال مکھ ہاسے سجاۓ نیں

سسکن لگیاں دند اینج بلیاں وچ پروۓ نیں
کونج وانگو کرلاندیاں جِب تے چھالے اٹھ کھلوےنے

ااپنی بال کے اپے سیکی دوھوں نہ نکلن دت اے
جنا ڈھونگا پھٹ سی سینے اوڈے ہاسے آے نے

کسے نوں درد اے نظر نہ آوے دل تے جندرے لای نیں
عشق و ہارے انروں ٹوتے پر سنگی نہ آزماے نیں

سمجھ اے مینوں اوکھے ویلے یار وی کم نہ آندے نیں
اسی ٹوتے تعلق بچان دی خاطرکلیاں ڈیرےلاۓنیں

نہ جانے امید جو ٹوٹے ضبط دے بند وی ڈے جانے

ماں جاے امید نے تیری دردسارے مڈوں جھگاۓ نیں

کل راتی سوتے نیں اک تکلیف جگھاے سن
جو توں کیتی رت سڑدی جاوے اکھیں بدل رج برساۓ نیں

ویکھ توں سانوں جگ توں ود سیں ہن گل کرنوں شرمانا ایں

ٹکے مول نہ ساڈا جاندے سام ، توں شیشے آن وکھاۓ میں

دردا کدی وی بھل کے یار بیلی آزماوی نہ
جیڑے دردوں سانجھیے لفظ نہ ڈیکن اکھاں پڑ کے آے نیں

مزید پڑھیں